Podczas wizytacji 27 listopada 1987 r. ks. bp dr Józef Michalik polecił ks. Sylwestrowi Zawadzkiemu – proboszczowi parafii M.B. Królowej Polski budowę kaplicy lub kościoła na os. Łużyckim w Świebodzinie. Podczas... więcej

Życiorys ks. Prałata Sylwestra Zawadzkiego

Dnia 14 kwietnia 2014 roku, w Godzinie Miłosierdzia, zakończył ziemską wędrówkę
śp. Ks. Prałat Sylwester Zawadzki.

Uroczystości pogrzebowe, w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Świebodzinie, będą miały następujący przebieg:

 

Wielki Czwartek – 17 kwietnia 2014
po Mszy św. Wieczerzy Pańskiej zostanie wyłożona w Sanktuarium Księga Pożegnalna

Poniedziałek Wielkanocny – 21 kwietnia 2014
godz. 21.30 wprowadzenie trumny z ciałem do Sanktuarium
godz. 22.00 Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem Wikariusza Biskupiego Ks. Prałata Zbigniewa Kobusa
od 23.00 czuwanie modlitewne, osobiste pożegnanie

Wtorek Wielkanocny – 22 kwietnia
czuwanie modlitewne, osobiste pożegnanie przez całą noc, do godz. 10.00
godz. 10.00 Różaniec
godz. 10.45 modlitwa pożegnania, zamknięcie trumny

godz. 11.00 Koncelebrowana Msza św. pogrzebowa pod przewodnictwem
Ks. Bpa Stefana Regmunta /kolor szat liturgicznych – fioletowy/

godz. 12.45 wymarsz konduktu żałobnego z Sanktuarium na cmentarz komunalny
ok. godz. 14.00 ceremonie na cmentarzu.

Pierwszym dniem Triduum Paschalnego jest Wielki Czwartek. Triduum rozpoczyna się celebracją Mszy Wieczerzy Pańskiej w wielkoczwartkowy wieczór. Wielki Czwartek to dzień ustanowienia dwóch sakramentów; Kapłaństwa i Eucharystii. Wspominamy, a zarazem upamiętniamy Ostatnią Wieczerzę, jaką Chrystus spożywał ze swymi Apostołami w ostatnią noc przed męką. Pięknie ukazują to słowa znanej pieśni: "Uczta Pańska jest pamiątką tej wieczerzy przed wiekami, kiedy Jezus w noc ostatnią w ręce ludzkie był wydany".
Już najstarsze dokumenty (pamiętniki Egerii z IV w.) wskazują, że liturgia Wielkiego Czwartku w Jerozolimie przewidywała odprawienie dwóch Mszy św. Była to Msza Wieczerzy Pańskiej oraz Eucharystia z pojednaniem pokutników (wówczas pokuta miała jeszcze charakter publiczny, a przygotowanie do niej stanowił okres Wielkiego Postu), połączona z poświęceniem olejów świętych. Czasem i te Msze rozdzielano, i w ten sposób sprawowano w ten dzień trzy Ofiary Eucharystyczne. Później przez długie wieki, aż do papieża Piusa XII i jego reformy świętowania Triduum Paschalnego z 1955 r., w Wielki Czwartek sprawowano tylko Mszę Wieczerzy Pańskiej.


Jeden z najważniejszych dni w ciągu roku. To właśnie w tym dniu wszyscy Chrześcijanie wspominają Mękę i Śmierć Pana Jezusa. To wiedzą wszyscy. Jednak czy rozumiemy sens Wielkiego Piątku, jego liturgię i obrzędy? Zazwyczaj nie. Dlatego postarajmy się zrozumieć wyjątkowość tego dnia by lepiej go przeżyć, bo jak można coś pokochać jeśli się tego nie rozumie?
Wielki Piątek upamiętnia wydarzenia z życia Jezusa od pojmania Go w ogrodzie Getsemani, aż do Jego śmierci na krzyżu. Pierwsze pytanie jakie się nasuwa, choć może trochę banalne, to jednak trzeba je sobie postawić: Po co umarł Pan Jezus? Przecież był Bogiem. Mógł bowiem spokojnie się obronić o czym sam mówi Piotrowi podczas pojmania: "Czy myślisz, że nie mógłbym poprosić Ojca mojego, a zaraz wystawiłby Mi więcej niż dwanaście zastępów aniołów?" (Mt 26,53). Człowiek sprzeniewierzając się Bogu przez grzech pierworodny zaciągnął olbrzymią karę jaką było potępienie wieczne i wygnanie z raju. Człowiek musiał przez całe wieki pokutować za tamten "wybryk". Jednak Bóg nie chciał, aby człowiek był potępiony na zawsze, dlatego też posłał Pana Jezusa, aby ten jako przedstawiciel ludzkości odpokutował za nasz grzech. Wyobraźmy sobie jaką miłość musiał mieć Chrystus umierając za każdego z nas. Czy ktoś z nas byłby w stanie umrzeć za wszystkich swoich nieprzyjaciół?


Dzień ten jest czasem oczekiwania i żałobnej ciszy po wielkopiątkowym pogrzebie Jezusa. Do Niego to odnoszą się słowa proroka Izajasza, spisane ok. 800 lat przed wydarzeniami paschalnymi: „Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak, zgładzono go z krainy żyjących, grób mu wyznaczono między bezbożnymi” (Iz 53, 8-9). My; chrześcijanie, przejmujemy się Jego losem. Modląc się i poszcząc, oczekujemy zmartwychwstania Chrystusa. Spod skorupy żałoby i śmierci widać już przebijające się promienie Zmartwychwstającego…
Kościół trwa cały dzień na adoracji Najświętszego Sakramentu, ustawionym w tzw. Grobie Pańskim, symbolizującym miejsce spoczynku ciała Zbawiciela. Tradycyjnie nie sprawuje się Eucharystii oraz sakramentów (poza spowiedzią i namaszczeniem chorych); Komunię można zanosić jedynie na sposób Wiatyku (Pasch. Soll. 75). W Polsce jest to także dzień błogosławienia pokarmów na stół wielkanocny, którego może dokonać lektor ustanowiony obrzędem, akolita, diakon lub kapłan. Zaleca się, by obrzęd błogosławieństwa był połączony z krótką modlitwą i adoracją Bożego Grobu. Wielka Sobota jest dniem, w którym nie odprawia się Eucharystii; rano wszakże, zaleca się odprawienie, wraz z wiernymi, Godziny Czytań i Jutrzni, w ramach tzw. Ciemnej Jutrzni (List Paschalis solemmnitas, 40 i 73) albo celebracji Słowa Bożego lub nabożeństwa. Przed rozpoczęciem Wigilii Paschalnej należy zakończyć adorację przy Bożym Grobie.


Główną celebracją Triduum Paschalnego, jak i całego roku liturgicznego, jest wieczorna (lub nocna) Wigilia Paschalna; najbardziej uroczysta liturgia w całym Kościele, przynależąca już z natury do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Ze swej istoty jest ona nocnym czuwaniem (vigilare – czuwać) na cześć Pana, nawiązującym do wyjścia Izraelitów z niewoli egipskiej (Wj 11-15), szczególnie zaś dla chrześcijan; do nocy zmartwychwstania Chrystusa. Wszystko po to, aby uświadomić sobie, iż jest to największe wydarzenie nie tylko w czasie świąt paschalnych – ale w całej historii ludzkości. To wydarzenie na naszych oczach urzeczywistni się, odżyje – wydarzy się na nowo w tą niezwykłą noc, zwłaszcza poprzez dwa sakramenty: chrzest oraz eucharystię. Liturgia ta pełna jest symboli; żyje symbolami i dzięki nim przekazuje nam prawdę o Nowym Życiu.

PROGRAM TRIDUUM PASCHALNEGO 2014 (PDF)